OPTIMAL EXCLUSION ZONE ESTIMATION FOR CO-EXISTENCE OF GEOSTATIONARY AND NON-GEOSTATIONARY SATELLITE NETWORKS
Date
2022-06-20
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
In this thesis, the co-existence downlink interference from a typical Low Earth Orbit
(LEO) constellation to earth stations of Geostationary Earth Orbit (GEO) satellites is
analysed by performing minimization of Exclusion Zone (EZ) on the equatorial region.
Using the Genetic Algorithm (GA), a multi-objective optimization problem (MOP) is
formulated for non-dominant solutions set based on Exclusive Angle (EA)
minimization and bandwidth utilization of the LEO communication link. At
transmission bit rates of 100 Mbps and 200 Mbps, it is shown that the EA can be
reduced up to % 21.3 and % 19.6, respectively, when compared to the initial anchor
point. For the LEO communication system, the proposed optimal operational setting
minimizes interference risk to the GEO satellite system as well as ensuring Quality of
Service (QoS). Additionally, analysis and comparative evaluation of interference
mitigation methods for coexisting Non-Geostationary Earth (NGEO) and
Geostationary Earth (GEO) systems are discussed. Afterwards, the quantitative
performance assessment of Spatial Isolation (SI), Power Control (PC), and Spatial
Isolation-Based Link Adaptation (SILA) methodologies is performed. When
compared to SI and PC techniques, the SILA technique utilizes the EA methodology
more effectively. In various operating settings, the EA can be reduced up to % 8 for
100 Mbps and % 8.5 for 200 Mbps transmission bit rates when the PC method and the
SILA method are combined. The performance assessment presented in this study may
assist the satellite operator or decision-maker in determining the suitable mitigation
strategy to apply in the event of co-existence interference.
Description
YERDURAĞAN YÖRÜNGELİ VE YERDURAĞAN YÖRÜNGELİ
OLMAYAN UYDU AĞLARININ BİRLİKTE VARLIĞI İÇİN UYGUN
DIŞLAMA BÖLGESİ TAHMİNİ
ÖZ: Bu tezde, ekvator bölgesinde tipik bir Alçak Yörünge takımuydusu (AYT)’ndan Yerdurağan Yörünge (YDY) uydularının yer istasyonlarına yönelik, uyduların bir arada çalışması sebebiyle ortaya çıkabilecek enterferans, dışlama bölgesi daraltılarak analiz edilmektedir. Bu amaçla, Genetik Algoritma (GA) kullanılarak, AYT haberleşme linkinin dışlama açı minimizasyonu ve bant genişliği kullanımına dayalı baskın olmayan çözüm seti elde edilmesi için çok amaçlı bir optimizasyon problemi (ÇOP) tanımlanmıştır. 100 Mbps ve 200 Mbps veri hızlarında, başlangıç noktasına kıyasla dışlama açısının sırasıyla % 21.3 ve % 19.6'ya kadar azaltılabileceği gösterilmiştir. AYT iletişim sistemi için önerilen optimum operasyonel link parametre ayarlaması için sonuçlar incelendiğinde, YDY uydu sistemine yönelik enterferans riski en aza indirilmekte ve yeterli servis kalitesi temin edilmektedir. Bu çalışmada ayrıca bir arada var olan Yerdurağan Olmayan Yörünge (YDOY) ve YDY sistemleri için enterferans azaltma yöntemlerinin analizi ve karşılaştırmalı değerlendirmesi tartışılmaktadır. Bunun için, Uzaysal Izolasyon (UI), Güç Kontrolü (GK) ve Uzaysal Izolasyon Tabanlı Link Uyarlaması (UITLU) metodolojilerinin niceliksel performans değerlendirmesi yapılmıştır. UI ve GK teknikleri ile karşılaştırıldığında, UITLU tekniğinin dışlama açısı metodolojisini daha etkin bir şekilde kullandığı gösterilmektedir. Çeşitli operasyonel koşullarda, GK yöntemi ve UITLU yöntemi birlikte uygulandığında ise, Dışlama Açısı (DA), 100 Mbps veri hızı için % 8'e, 200 Mbps veri hızı için % 8.5'e kadar düşürülebilmektedir. Bu çalışmada sunulan performans değerlendirmesi, uydu operatörüne veya karar vericiye, farklı yörünge uydularının bir arada operasyonu sebebiyle ortaya çıkabilecek enterferansın önlenmesi için uygulanacak enterferans önleme stratejisini belirlemede yardımcı olmaktadır.
ÖZ: Bu tezde, ekvator bölgesinde tipik bir Alçak Yörünge takımuydusu (AYT)’ndan Yerdurağan Yörünge (YDY) uydularının yer istasyonlarına yönelik, uyduların bir arada çalışması sebebiyle ortaya çıkabilecek enterferans, dışlama bölgesi daraltılarak analiz edilmektedir. Bu amaçla, Genetik Algoritma (GA) kullanılarak, AYT haberleşme linkinin dışlama açı minimizasyonu ve bant genişliği kullanımına dayalı baskın olmayan çözüm seti elde edilmesi için çok amaçlı bir optimizasyon problemi (ÇOP) tanımlanmıştır. 100 Mbps ve 200 Mbps veri hızlarında, başlangıç noktasına kıyasla dışlama açısının sırasıyla % 21.3 ve % 19.6'ya kadar azaltılabileceği gösterilmiştir. AYT iletişim sistemi için önerilen optimum operasyonel link parametre ayarlaması için sonuçlar incelendiğinde, YDY uydu sistemine yönelik enterferans riski en aza indirilmekte ve yeterli servis kalitesi temin edilmektedir. Bu çalışmada ayrıca bir arada var olan Yerdurağan Olmayan Yörünge (YDOY) ve YDY sistemleri için enterferans azaltma yöntemlerinin analizi ve karşılaştırmalı değerlendirmesi tartışılmaktadır. Bunun için, Uzaysal Izolasyon (UI), Güç Kontrolü (GK) ve Uzaysal Izolasyon Tabanlı Link Uyarlaması (UITLU) metodolojilerinin niceliksel performans değerlendirmesi yapılmıştır. UI ve GK teknikleri ile karşılaştırıldığında, UITLU tekniğinin dışlama açısı metodolojisini daha etkin bir şekilde kullandığı gösterilmektedir. Çeşitli operasyonel koşullarda, GK yöntemi ve UITLU yöntemi birlikte uygulandığında ise, Dışlama Açısı (DA), 100 Mbps veri hızı için % 8'e, 200 Mbps veri hızı için % 8.5'e kadar düşürülebilmektedir. Bu çalışmada sunulan performans değerlendirmesi, uydu operatörüne veya karar vericiye, farklı yörünge uydularının bir arada operasyonu sebebiyle ortaya çıkabilecek enterferansın önlenmesi için uygulanacak enterferans önleme stratejisini belirlemede yardımcı olmaktadır.
Keywords
electrical & electronics engineering